سلول های خورشیدی چگونه کار می کنند
سلول خورشیدی | یک سلول خورشیدی یا سلول فوتوولتائیک یک دستگاه الکتریکی است که انرژی نور را توسط اثر فتوولتائیک مستقیما به برق تبدیل می کند که این یک تغییر فیزیکی و شیمیایی است.
یک نوع سلول فوتوالکتریک است که به عنوان وسیله ای تعریف شده است که ویژگی های الکتریکی مانند جریان، ولتاژ یا مقاومت آن در هنگام نور در معرض تغییر است. دستگاه های سلول خورشیدی می توانند برای تشکیل ماژول هایی به نام پانل های خورشیدی به کار گرفته شوند.
سیلیکونی تک سلولی می تواند حداکثر ولتاژ مدار آزاد را از ۰٫۵ تا ۰٫۶ ولت تولید کند. صرف نظر از این که منبع نور خورشید یا نور مصنوعی باشد، به عنوان فتوولتائیک توصیف می شوند.
از آن ها به عنوان یک دستگاه آشکارساز (به عنوان مثال آشکارسازهای مادون قرمز)، تشخیص نور و یا دیگر تابش الکترومغناطیسی در نزدیکی محدوده قابل مشاهده و یا اندازه گیری شدت نور استفاده می شود.
استفاده از یک سلول فوتوولتائیک (PV) به سه ویژگی اساسی نیاز دارد:
- جذب نور، تولید هم جفت الکترون حفره یا اکسیتون ها
- جداسازی حامل های بار از انواع مخالف
- استخراج جداگانه آن حامل ها به مدار خارجی
پنل های سلولی خورشیدی برای تامین برق در بسیاری از نقاط زمین استفاده می شود که در آن منابع برق معمولی یا غیر قابل دسترس یا غیر قابل قبول برای نصب هستند.
از آنجا که آنها هیچ بخش متحرکی ندارند که نیاز به تعمیر و نگهداری داشته باشند و یا نیاز به سوخت ندارند، برای بسیاری از تاسیسات فضایی، شامل ماهواره های ارتباطاتی و هوایی در ایستگاه های فضایی استفاده می شود.
سلول های خورشیدی نیز در محصولات مصرفی مانند اسباب بازی های الکترونیکی، ماشین حساب دستی و رادیوهای قابل حمل مورد استفاده قرار گرفته اند. سلولهای خورشیدی مورد استفاده در دستگاههای این نوع ممکن است از نور مصنوعی (از جمله لامپهای رشته ای و فلورسنت) و همچنین نور خورشید استفاده کنند.