فناوری های CHP باعث کاهش انتشارات زیست محیطی در بخش ساختمان شده و هم اکنون کاربردهای گسترده ای پیدا کرده اند. CHP می تواند به صورت بالقوه باعث بهبود امنیت عرضه انرژی شده و قابلیت اطمینان سیستم عرضه را ارتقاء دهد. از طرف دیگر، CHP یک فناوری چند منظوره بوده، و قادر به تأمین برق، حرارت، سرمایش (از طریق چیلرهای جذبی) و رطوبت زدایی است. فناوری های جدیدتر CHP همانند پیل سوختی و موتورهای استرلینگ در مراحل اولیه کاربرد بوده و هنوز به تکامل نرسیده اند.
سیستم های CHP در مقیاس ساختمانی، قادر به تأمین گرمایش فضا در کنار سرمایش فضا و آب گرم مصرفی می باشند. در سال های اخیر، بهره گیری از CHP در مجتمع های مسکونی به سرعت رشد کرده است. دلیل این رشد، بهبود قابل توجه فنی و کاهش هزینه های سیستم های مقیاس کوچک می باشد. انتخاب فناوری CHP در یک کاربرد ویژه به عوامل زیر بستگی دارد:
- پروفیل بارالکتریکی سالانه
- پروفیل بار حرارتی سالانه
- زمانبندی نسبی بارهای حرارتی و الکتریکی
- انتخاب گزینه ارجح (بار حرارتی و یا الکتریکی)
- محدودیت های فضا
- مقررات انتشار آلایندگی
- دسترسی به سوخت
- قیمت های برق و سایر سوخت ها
- مقررات اتصال به شبکه
- هزینه های سرمایه گذاری و هزینه تأمین مالی طرح
- پیچیدگی نصب و بهره برداری
بیشتر بخوانید : قسمت های مختلف نیروگاه گازی
پیچیدگی طراحی و بهره برداری از سیستم های CHP یک چالش فراروی تحقق پتانسیل کاهش هزینه ها و مصرف انرژی می باشد. بکارگیری فناوری CHP مقیاس کوچک با ابزارهای کاهش هزینه (مالی) و بهبود عملکرد و قابلیت اطمینان موجب رشد این فناوری در کاربردهای ساختمانی خواهد شد. بنابراین چالش اصلی، تسهیل بهره گیری از سیستم های CHP در بخش خانگی می باشد. تغییرات فصلی در تقاضای انرژی نیز یکی از موانع توسعه سیستم های CHP در بخش ساختمان خواهد بود. برای نمونه ثابت ماندن تقاضای آبگرم مصرفی در کنار حذف گرمایش ساختمان در برخی فصول، مدیریت کاربرد این فناوری را بسیار چالش زا نموده است.
بیشتر بخوانید :
راه های افزایش راندمان نیروگاه های گازی